تحقیق درباره جاده ابریشم و منشا تجارت
تحقیق جاده ابریشم و منشا تجارت در قالب فایل ورد تهیه و طراحی شده و شامل صفحه فهرست بندی موضوعات، عنوان تحقیق،مقدمه، متن تحقیق و منابع می باشد که مجموع صفحات این فایل 13 صفحه است.
صفحات این تحقیق شماره گزاری شده و متن آن نیز پاراگراف بندی و ویرایش شده است و آماده ارائه و یا پرینت می باشد. فایل ورد این تحقیق قابل ویرایش بوده و شما می توانید به مطالب آن افزوده و یا هر قسمت که بخواهید حذف کنید.
جهت جلوگیری از بهم ریختگی متون و نمایش صحیح در دستگاه ها و نرم افزار های مختلف علاوه بر فایل Word یک نسخه فایل PDF هم در فایل دانلودی قرار داده شده است.
عناوین و سرفصل ها:
مقدمه – پیشگفتار – ریشه نام راه ابریشم – اهمیت جاده ابریشم – مسیرهای مورد استفاده – پیشینه پیدایش مسیر – سیاست ایران در زمان ساسانی، در مورد راه ابریشم – رقابت میان ایران، بیزانس و ترکان بر سر راه ابریشم – مرکز پژوهشی جاده ابریشم؛ دانشگاه شهید بهشتی – پژوهشهای باستانشناسی جاده ابریشم – مجمع جهانی شهرهای جاده ابریشم – جاده ابریشم نو – منابع
قسمتی از تحقیق:
مقدمه
جاده ابریشم یا راه ابریشم شبکه راههای بههمپیوستهای با هدف بازرگانی در آسیا بود که خاور و باختر و جنوب آسیا را به هم و به شمال آفریقا و خاور اروپا پیوند میداد؛ مسیری که تا سده پانزدهم میلادی بهمدت ۱٬۷۰۰ سال، بزرگترین شبکه بازرگانی دنیا بود. یکی از مهمترین قسمت نوار شمالی ایران که جاده ابریشم از آن میگذشت از نوار ساحلی ایران از شهر جرجان نیز عبور میکرد و به سمت گیلان میرفت و از آن سمت از ایران خارج میشد.
پیشگفتار
این راه از شهرستان توان هوانگ در چین به ولایت کانسو میآمد و از آنجا داخل ترکستان شرقی امروزی میشد و از درون آسیای مرکزی میگذشت و از راه بیشبالیغ و آلمالیغ و اترار به سمرقند و بخارا میرسید. در بخارا قسمت اصلی آن از راه کویان (جوین) مرو، سرخس، نیشابور، گرگان، بام و صفیآباد و جاجرم به ری میآمد و از ری به قزوین و زنجان و شمال همدان از سمت کبودراهنگ سمت شمال این شهر نزدیک کوه قولی یابا و اردبیل و تبریز و ایروان میرفت و از ایروان به ترابوزان یا بیکی از بندرهای شام پایان میگرفت. قسمت فرعی این راه از سمرقند به خوارزم و از خوارزم به سرای و هشترخان و از آن جا به کنار رودخانه «دن» و بندرهای دریای آزف پایان مییافت. مهمترین کالایی که از ایران میگذشت، ابریشم بود، اما چون ایرانیان مقدار بسیاری از ابریشم خام چین را که وارد میکردند، به خود تخصیص میدادند میتوانستند فراوردههای خویش را به هر بهایی که بخواهند، به کشورهای باختر زمین بفروشند.
ریشه نام راه ابریشم
نخستین کسی که نام راه ابریشم را در سال ۱۸۷۷ میلادی، برای این مسیرها برگزید، جغرافیدان آلمانی فردیناند ریختوفن بود. وی به سبب حمل ابریشم چین از این راه به دریای مدیترانه و مناطق گوناگون دیگر بین راه این نام را برگزید. درباره نام جاده ابریشم در ایران و دیگر کشورها نظرات گوناگونی وجود دارد. منوچهر ستوده استاد جغرافیای تاریخی در مقاله ای معتقد است که این نام اشتباه است و نباید آن را به کار برد. محمدابراهیم باستانی پاریزی در کتاب اژدهای هفت سر از این نام دفاع کرده و جاده ابریشم را ریسمان فرهنگی جوامع گوناگون می داند. ناصرتکمیل همایون که در دهه 1990 نماینده ایران در شبکه جاده ابریشم یونسکو بوده است نیز همین نظر را در کتاب جاده ابریشم طرح کرده است. حسن باستانی راد نیز که از 2013 نماینده ایران در شبکه جاده ابریشم یونسکو است در مقاله ای با عنوان «نقش زربفت و فرهنگ ایرانی در نامگذاری جاده ابریشم» ضمن ارائه نظریات گوناگون درباره این نامگذاری، مستنداتی ارائه کرده مبنی بر اینکه نام جاده ابریشم را ریشتهوفن به تأثیر از تجارت زیاد بافته های زربفت ایرانی در آسیای مرکزی در زمان او و شهرت آن و همچنین متأثر از فرهنگ ایرانی انتخاب کرده است.
اهمیت جاده ابریشم
جاده ابریشم را شاید بتوان مهمترین جاده دنیا تا قرن پانزدهم تصور کرد. این جاده نه تنها نقل و انتقال کالا را امکانپذیر میکرد بلکه باعث انتقال باورهای فکری مثل اسلام، هندوئیسم، بودیسم و مسیحیت نیز شد. به علاوه بیماریهایی مانند طاعون نیز از این مسیر منتشر میشدند. این بیماریها در قرن دوم و سوم باعث کاهش جمیعت در چین و مدیترانه و در نتیجه تضعیف امپراتوریهای این نواحی شدند.
مسیرهای مورد استفاده
با آغاز مسیر از شهرهای ساحلی شرق چین و برای پیشگیری عبور از بیابانهای مرکزی چین، این مسیر به دو راه شمالی و جنوبی تقسیم میشد.
مسیر شمالی که امروزه بیشتر از آن با نام «راه ابریشم» یاد میشود از روستای توان هوانگ (شهر شیان) آغاز میشد و پس از گذر از ایالتهای گوناگون در چین و پیش از رسیدن به بیایان بزرگ مرکزی چین به سه راه گوناگون بخش میشد که دو تای آنها از شمال بیابان و یکی از جنوب آن عبور میکرد.
مسیر جنوبی یک مسیر ثابت بود و با گذشتن از مرزهای چین، این مسیر وارد قرقیزستان کنونی میشود که نخستین منزل آن اوزکند و سپس اوش از جمله کانونهای مهم تولید ابریشم بود و هماکنون بزرگترین کارخانه ابریشم کشی و ابریشم بافی را در خود دارد. پس از آن وارد سرزمین فرغانه شده و پس از گذر از سمرقند و بخارا و جیحون به مرو و سپس سرخس کنونی میرسیدهاست.
از سرخس تا نیشابور منازل رباط شرف، رباط ماهی، رباط چاهک، توس نوغان، طرق، شریفآباد، الحمراء و دیز باد قرار داشت. منازل نیشابور تا ری و استان سمنان.
راه ابریشم پس از گذشتن از ری، قزوین، ساوه، کبودرآهنگ مزدقان (جرفادقان)، همدان، و گردنه اسدآباد، کنگاور، صحنه، بیستون، فرمیس (کرمانشاه)، مازورستان، حلوان، قصر شیرین، جلولاء، دسکره الملک (دستگرد ساسانی) و نهروان وارد بغداد میشدهاست و در کرانه رود فرات ادامه مییافت و به حدیثه میرسید و سپس در ساحل دریای مدیترانه به شهر انکاکیه میانجامید که آخرین منزل راه زمینی بود. از حدود ۱۴ سده پیش، در زمان امپراتور خاندان هان در شرق چین، یک مسیر دریایی که البته بهطور رسمی بخشی از جاده ابریشم نبودهاست، نیز مورد کاربرد قرار گرفت.
پیشینه پیدایش مسیر
- در حدود ۴ تا ۶ هزار سال پیش از میلاد، مردم باستانیای که در محدوده صحرای غربی و مصر زندگی میکردند، از جنوبغربی آسیا، جانوران اهلی به این منطقه میآوردند.
- پیش از آغاز دوره فرعونها در مصر، در حدود ۴ هزار سال پیش از میلاد، از منطقه کنعان (فلسطین و اسرائیل امروزی) ظرفهای سفالی خریداری میکردند.
سیاست ایران در زمان ساسانی، در مورد راه ابریشم
در زمان ساسانی راه بزرگ درآمد برای شاهنشاهی ایران، بازرگانی ابریشم و اخذ حقوق گمرکی از بازرگانان و کاروانیانی بود که از ایران میگذشتند. چین در آن روزگار از ایران وسمه، قالی، سنگهای گرانبها و پارچه وارد میکرد. یکی از صادرات مهم چین به ایران ابریشم بود که در دربار بیزانس حکم ارز را داشت و مهمتر از طلا و سنگهای گرانبها بود. هدف ایران از در دست داشتن راه ابریشم افزایش گردش کالا نبود بلکه کمتوان نمودن رومیها بود. دولت ایران همواره بهای ابریشم را بالا میبرد تا از این رهگذر از بیزانس طلا و پول بیشتری را به چنگ آورد و امپراتوری بیزانس را از لحاظ نظامی کم توان کند. روشن است که بیزانس نیز نمیتوانست به چنین سیاستی از سوی دولت ایران تن در دهد از این رو همواره راه دشمنی با ایران را در پیش میگرفت. دربار بیزانس میدید که در فاصلههای صلحآمیز میان جنگها، همواره مقدار چشمگیری طلا از بیزانس به ایران سرازیر میشود. از این رو به کوشش برمیخواست ولی تلاش رومیها برای رهایی از این وابستگی اقتصادی همواره بیهوده میماند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.