تحقیق درباره ورزش پارکور

تحقیق درباره معرفی رشته ورزشی پارکور

تحقیق ورزش پارکور در قالب فایل ورد تهیه و طراحی شده و شامل صفحه فهرست بندی موضوعات، عنوان تحقیق،مقدمه، متن تحقیق و منابع می باشد که مجموع صفحات این فایل 13 صفحه است.

صفحات این تحقیق شماره گزاری شده و متن آن نیز پاراگراف بندی و ویرایش شده است و آماده ارائه و یا پرینت می باشد. فایل ورد این تحقیق قابل ویرایش بوده و شما می توانید به مطالب آن افزوده و یا هر قسمت که بخواهید حذف کنید.

جهت جلوگیری از بهم ریختگی متون و نمایش صحیح در دستگاه ها و نرم افزار های مختلف علاوه بر فایل Word یک نسخه فایل PDF هم در فایل دانلودی قرار داده شده است.

عناوین و سرفصل ها:

مقدمه – تاریخچه پارکور – فلسفه پارکور – پارکور چه چیزی نیست؟ – تفاوت دو آزاد و پارکور – حرکات و تمرینات – گروه‌های موجود در جامعه پارکور – وسایل و تجهیزات پارکور – مزایای ورزش پارکور – خطرات پارکور – نکات مهم درباره پارکور – منابع

بخشی از تحقیق:

مقدمه

پارکور (به فرانسوی: Parkour) یا هنر جابجایی (به فرانسوی: L’art du déplacement) یا شهرنوردی به پیشهاد گروه “رها” یک راه نوین برای تعامل با محیط اطراف فقط با استفاده از توانایی‌های انسان است.

داوید بل، بنیان‌گذار پارکور در فرانسه می‌گوید: جنبه فیزیکی پارکور، غلبه‌کردن بر تمامی موانع پیش روست، درست مانند این‌که در شرایط اضطراری گیر کرده باشید. پارکور فقط صرف حرکات نیست، بلکه مجموعه‌ای هدفمند و دارای فلسفه خاص خویش است.

پس هدف پارکور، رسیدن به مقصد با استفاده از کاراترین، روان‌ترین و مستقیم‌ترین مسیر و مناسب‌ترین حرکات است که می‌تواند شامل دویدن، پریدن، بالا رفتن و خزیدن باشد. «کارایی» یکی از مهم ترین مشخصه‌های پارکور است، و به این معنی است که لازم نیست حرکات سریع‌ترین باشند، بلکه باید مستقیم‌ترین و با صرف انرژی کمتری انجام شوند و همچنین مانع آسیب دیدگی دراز مدت یا کوتاه مدت شوند.
به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود.

پارکور (Parkour) یک شیوه حرکتی است که زندگی واقعی و روزانه را به یک رقابت با مانع مبدل می کند. در واقع هنرمندان یا ورزشکاران پارکور خود را برای اجام حرکاتی خیره کننده و دیوانه وار تمرین می دهند. هر چند برای یادگیری آن باید یکسری اصول پایه ای را بلد باشید.

رشته ورزشی پارکور یکی از هیجان انگیزترین و متفاوت ترین ورزش هاست و ترکیبی از راه رفتن، دویدن و پرش می باشد.ورزشکاران این رشته ادعا می کنند که پارکور فرآیند اندیشه آنان را هم از طريق افزایش مهارتهای تفکر انتقادی تحت‌تأثیر قرار می دهد که به آن ها اجازه می دهد بر موانع فیزیکی و ذهنی روزمره غلبه کنند.

در پارکور نباید مبداء و مقصد( مسیر ) معلوم باشد، به این معنی که موانع و مسیر از قبل تعریف شده نیستند. در پارکور فرد تصمیم می گیرد با استفاده از قابلیت های خود از کدامین مسیر برود و از کدام شیوه حرکتی برای عبور از موانع استفاده کند.پارکور اصول تکنیکی خود را دارد که درصورتی که رعایت نکنید به سختی اسیب می بینید ولی چنانچه این اصول رعایت شود اصلاً آسیب دیدگی و خطری در کار نیست.

مهمترین ویژگی پارکور، کارامد بودن آن است. ورزشکاران این رشته نه فقط تا آن جا که میتوانند ، سریع حرکت می کنند بلکه با حداقل ميزان مصرف انرژی و صحیح ترین روش ممکن این کار را انجام می‌دهند. این خصوصیت،  پارکور را از رشته مشابهی با نام« دوندگی آزاد»(Free Running) مجزا می کند به افردی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می برند« تراسور» گفته می شود.

تاریخچه پارکور

پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته، وجود داشته‌است. انسان‌ها به طور طبیعی گستره‌ای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را برای گذشتن از موانع به وجود می‌آورد. از آن گذشته، کودکان به سهولت و صورت بدیع و با نشاط حرکت می‌کنند، ولی ما هنگامی که شروع به حرکت آگاهانه می‌کنیم، آن ویژگی را از دست می‌دهیم. افراد زیادی در طول تاریخ بر روی حرکت انسان و بهبود آن کار کرده‌اند (از جمله عیاران کاغذباز).

اما پارکور به معنای خاص آن، توسط ریموند بل (Raymond Belle) که یک سرباز فرانسوی جنگ ویتنام بود پایه‌گذاری شد. او و همراهانش به‌دنبال به وجود آوردن یک روش کارا و مناسب برای «تعقیب و فرار» بودند. این فعالیت‌ها، سرانجام توسط فرزندش داوید بل (David Belle) بصورت مدوّن درآمد.

داوید بیشتر عمر خود را صرف سامان‌دهی این ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد. او و دوستانش، از جمله سباستیان فوکان (Sebastien Foucan) که مشهورترین آن‌هاست، با آموزش‌های ریموند بل این ورزش را از ترکیب ورزش‌های مختلفی مانند ژیمناستیک و با هدف کمک‌کردن به دیگران در مواقع اضطراری، در حاشیه پاریس به وجود آوردند.

فلسفه پارکور

پارکور یک رشته ورزشی است، اما فلسفه‌ای با ارزش‌های خاص خود و برای آگاهی از توانایی‌های خویشتن، مبارزه علیه خود و پرورش جسم و روح دارد. پارکور گذشته از یک ورزش و هنر، یک شیوه زندگی کردن و یک فلسفه روزانه‌است.

یکی از فلسفه‌های این ورزش، اتکا به توانایی‌های جسمی و ذهنی افراد برای کمک کردن به کسانی است که در شرایط خاصی قرار دارند. به همین دلیل است که در این ورزش خبری از مسابقه و رده‌بندی ورزشکاران و غیره نیست، زیرا هر کسی تنها برای خودش و نه برای اثبات برتری خود، تمرین می‌کند.

بسیاری پس از آشنایی با پارکور، اصول آن را در زندگی خود نیز به کار می‌برند. به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود.

هنر پشت سر گذاشتن کارای موانع، با به چالش کشیدن فیزیکی و جسمی خود باعث می‌شود که با موقعیت‌های زندگی روزانه آسان‌تر کنار بیاییم. وقتی که یک مانع یا به عبارتی وضعیتی دشوار در زندگی ما پدیدار شود، یک تراسور همانگونه که در پارکور یاد گرفته، سریع و کارا بر آن غلبه می‌کند و بدون تغییر مسیر به راه خود ادامه می‌دهد.

جدا از حرفه‌ای شدن در حرکات، قسمت اصلی آموزش و تمرین صحیح پارکور، توانایی غلبه بر ترس و استفاده از آن در زندگی است، چرا که ابتدا باید بتوان بر ذهن و تفکر خود چیره شد تا توانایی حرفه‌ای شدن در پارکور در ما بوجود آید. کسانی که پارکور تمرین نمی‌کنند معمولا درباره آین موضوعات چیزی نشنیده یا ندیده‌اند؛ در صورتی که به گفته بنیان‌گذار این هنر، «فلسفه» جزء درونی پارکور است.

پارکور چه چیزی نیست؟

پارکور حرکات آکروباتیک، بدل کاری، رقص، حرکات احمقانه بدون توجه به عواقب آن و پرش‌های بلند بدون دلیل نیست. هم چنین پارکور «حرکت‌های دلخواه» نیست بلکه مجموعه‌ای از حرکات از پیش تعریف شده و هدفمند است.

در پارکور خبری از مسابقه و کل‌کل هم نیست. یک کمپین از یکم ماه مه سال ۲۰۰۷ توسط وبگاه رسمی پارکور برای حفاظت از پارکور و فلسفه آن در مقابل مسابقه و رقابت آغاز شده‌است. اعضای این کمپین اعتقاد دارند که «مسابقه» افراد را تحریک می‌کند که با دیگران برای رضایت تماشاگران یا اثبات برتری‌های خود و یا احیانا سودهای مالی مبارزه کنند؛ در حالی که در پارکور، افراد در کنار یکدیگر و فقط برای خودشان تمرین می‌کنند. پس پارکور نمی‌تواند تبدیل به یک رشته مسابقه‌ای شود، مگر آن که اساس وجودی آن یعنی «پرورش خود» نادیده گرفته شود.

تفاوت دو آزاد و پارکور

دو آزاد (به انگلیسی: Free running) در ابتدا معادل انگلیسی واژه ی پارکور بود، اما اکنون خود به عنوان شاخه‌ای مستقل از ورزش شناخته می‌شود. دو آزاد در مقایسه با پارکور دارای حرکاتی با جزئیات بیشتر است. حرکات دو آزاد مانند چرخش‌ها و گردش‌ها برای خلاقانه‌تر شدن، زیبایی و جذاب شدن ورزش است.
هدف پارکور رسیدن سریع و کارا و در مسیری مستقیم است، در حالی که دو آزاد هنر حرکت کردن در محیط اطراف، به هر صورت دلخواه و در مسیر دلخواه است.

دوندگان آزاد حرکاتی را تمرین کرده و به کار می‌گیرند که لزوماً برای غلبه کردن بر موانع انجام نمی‌شود. مهم‌ترین عنصر در دو آزاد، هارمونی بین دونده و مانع است و حرکات باید بدیع، زیبا و خلاقانه باشد.
محل تمرین پارکور

بر خلاف بسیاری ورزش‌های دیگر پارکور تا کنون در زمین یا ورزشگاه اختصاصی تمرین نمی‌شود ، البته تلاش‌هایی در این رابطه صورت گرفته‌است. تراسورها در محیط‌های شهری مانند سالن‌های ورزش ، پارک‌ها ،زمین‌های بازی و سازه‌ها و ساختمان‌های رها شده تمرین می‌کنند که باعث به وجود آمدن نگرانی‌هایی مانند تجاوز به حریم شخصی ،آسیب رساندن به اموال عمومی و تمرین در مکان‌های نامناسب شده‌است .
وسایل و تجهیزات

پارکور وسیله و تجهیزات خاصی احتیاج ندارد و تراسورها معمولا لباس‌های ورزشی یا معمولی سبک و راحت می‌پوشند . تنها چیزی که توصیه شده‌است یک کفش ورزشی سبک با چسبندگی زیاد است. بعضی از تراسورها از مچ بند برای محافظت از مچ هایشان استفاده می‌کنند . برخی نیز از دستکش‌های نازک ورزشی برای حفاظت از کف دستهایشان استفاده می‌کنند که به علت کم کردن چسبندگی و حس باعث موضع منفی بعضی از تراسورها می‌شود.

حرکات و تمرینات

پارکور برای بسیاری از تراسور‌ها دروازه‌ای برای رهایی از محدودیت‌های اجتماعی است، زیرا آن‌ها ذهن خود را پیام‌های جامعه در مورد روش استفاده از فضا‌های عمومی و بدن خود رها می‌کنند. ایز، مدیر جریان آزاد شهری، سازمان بین المللی پارکور که در سوری انگلیس قرار دارد، می‌گوید: “من دوست دارم پارکور را به عنوان رشته‌ای ببینم که آزادی مطلق و چیزی را ارائه می‌دهد که، از طریق تمرین بسیار فراوان، شما را در موقعیتی قرار می‌دهد.

که بتوانید به روشی مانند حیوان، سیال، انفجاری و زیبا حرکت کنید. اما پارکور همچنین ابزاری برای حفظ تناسب اندام، ایجاد قدرت بدنی بالا و ایجاد ذهنی هوشیار می‌بینم. این واقعیت که تنها تجهیزات لازم عبارتند از: چند مربی و یک ذهن باز، پارکور را به عملی کاملاً دسترس پذیر تبدیل می‌کند. ” پارکور به اندازه خلاقیت تراسور و به همان اندازه که توانش‌های بدنی اجازه می‌دهند، قابل اعطاف است. طبق این گفته، شمار حرکات ممکن بیشمار هستند، اما در اینجا به حرکات پایه اشاره می‌کنیم:

در حالی که پارکور سفر فرد به سوی آزادی و غلبه بر ترس را گرامی می‌دارد، هنوز هم به عنوان فعالیتی که در جامعه انجام می‌شود، تلقی می‌گردد.