تحقیق درباره معرفی رشته ورزشی قایق رانی
تحقیق ورزش قایق رانی در قالب فایل ورد تهیه و طراحی شده و شامل صفحه فهرست بندی موضوعات، عنوان تحقیق،مقدمه، متن تحقیق و منابع می باشد که مجموع صفحات این فایل 11 صفحه است.
صفحات این تحقیق شماره گزاری شده و متن آن نیز پاراگراف بندی و ویرایش شده است و آماده ارائه و یا پرینت می باشد. فایل ورد این تحقیق قابل ویرایش بوده و شما می توانید به مطالب آن افزوده و یا هر قسمت که بخواهید حذف کنید.
جهت جلوگیری از بهم ریختگی متون و نمایش صحیح در دستگاه ها و نرم افزار های مختلف علاوه بر فایل Word یک نسخه فایل PDF هم در فایل دانلودی قرار داده شده است.
عناوین و سرفصل ها:
مقدمه – تاریخچه قایق رانی – رشته های مختلف قایقرانی – آب های آرام – اسلالوم – آب های خروشان – کانوپولو – قایقرانی بادبانی – تورینگ – دراگون بوت – منابع
بخشی از تحقیق:
مقدمه
قایقرانی نوعی ورزش و سرگرمی است که با انواع متفاوتی از قایق در رشتههای قایقرانی آبهای آرام، کانو پولو، راندن قایق اژدها، راندن قایق بادبانی، قایقرانی اسلالوم در آبهای خروشان و روئینگ انجام میشود. رشته کانوئینگ شامل رشتههای کایاک و کانوی ۱، ۲، ۳ و ۴ نفرهاست. در حقیقت، مسابقات قایقرانی کانوئینگ، نامی متداول برای دو گونه از قایقها، یعنی کایاک و کانوست. رشته کایاک با حرف و مواد کایاک یکنفره (K1)، کایاک دو نفره (K2) و کایاک چهارنفره (K4) شناخته میشود. رشته کانو با حرف C و مواد کانوی یکنفره (C1)، کانوی دو نفره (C2) و کانوی چهار نفره (C4) شناخته میشود.
قایق کایاک با پاروی دوکفه، در حالی که قایقران در وضعیت نشسته قرار دارد، هدایت میشود. قایق رانان قایقهای کانوی کانادایی نیز با پاروهای تک کفه و در وضعیت زانو زده قایقهای خود را به جلو سوق میدهند. پاروها تحت هیچ شرایطی بر روی قایقها متصل نمیشوند، به عبارت دیگر، آزادی عمل در آن سلب نمیشود.
شایان ریحانی فرد عضو تیم ملی رویینگ در رده جوانان می باشد و هم اکنون خود را برای مسابقات آسیایی تایلند اماده میکند.
مسابقات قایقرانی، ورزشی تکنیکی است که شامل حرکات موزون متقارن (کایاک) یا نامتقارن (کانو) است. این مسابقات را میتوان در هر یک از فواصل زیر سازمان دهی کرد.
برای مردان:کایاک یکنفره (K1)، کایاک دونفره(K2) و کایاک چهارنفره (K4).
کانوی یکنفره(C1)، کانوی دونفره (C2) و کانوی چهارنفره (C4).
برای زنان: کایاک یکنفره (K1)، کایاک دونفره(K2) و کایاک چهارنفره (K4).
جدیداً فدراسیون جهانی قایقرانی ICf در نظر دارد رشته کانوی کانادایی را هم برای زنان برگزار نماید زیرا در برخی از کشورها مسابقات رشته کانوی کانادایی زنان انجام میشود.
هیچ گونه مسابقهای برای مردان و زنان، به صورت مختلط وجود ندارد. فواصل رسمی تأیید شده از سوی فدراسیون جهانی قایقرانی(ICF) عبارتند از: ۲۰۰ متر، ۵۰۰ متر، ۱۰۰۰ متر و ۵۰۰۰ متر که برای مردان و زنان مشابهاست.
مسابقات فعلی در بازیهای المپیک در ۱۲ ماده، در مسابقات قهرمانی جهان بزرگسالان، در ۲۷ ماده و در مسابقات قهرمانی جهان جوانان، در ۱۷ ماده برگزار میشود.
تاریخچه قایق رانی
اگر چه به نظر می رسد كه قایقرانی رشته جدیدی است اما قدمت آن به 4000 سال قبل از میلاد می رسد. اسكیموها قایقهایی ساختند كه پدر قایقهای امروزی است. بعدها مصری ها و آفریقاییها قایق هایی ساختند كه شكل آئرودینامیكی بهتری داشت كه اكثر آنها از پوست حیوانات ساخته می شد. سرخپوستان بومی آمریكا از پوست گوزن و پوست درخت غان و مصریها از پاپیروس برای ساختن قایق استفاده می كردند.
تقریباً همزمان با تاسیس كلوپ سلطنتی قایقرانی انگلستان در سال 1871، كلوپ سلطنتی قایقرانی نیویورك نیز تاسیس شد و در سال 1885 اولین مسابقه كایاك بانوان در شوروی سابق برگزار گردید. با پایان یافتن قرن 19 ساخت و طراحی قایقها بطور شگفت انگیزی بهبود یافت. آلفرد هین ریج اولین قایق رویه پلاستیكی را به نام دلفین در سال 1904 ساخت.
اولین فدراسیون قایقرانی در سال 1888 در آمریكا تشكیل گردید، سپس در كانادا این فدراسیون شكل گرفت. در سال 1921 دانمارك، هلند و بیشتر كشورهای اروپائی فدراسیون قایقرانی خود را شكل دادند، مجارستان در سال 1984 به این گروه پیوست. ژاپن اولین كشور آسیائی بود كه در سال 1983 نسبت به تشكیل فدراسیون اقدام نمود. كشورهای اروپائی اولین كنوانسیون خود را در سال 1923 برگزار نمودند و قوانین قایقرانی را از قبیل انواع مسابقات، نوع قایق و مشخصات آن و قوانین مسابقه را برای مسابقات اروپائی برگزاری و تدوین نمود.
رشته های مختلف قایقرانی
آب های آرام
یکی از دو رشته ی المپیکی خانواده ی بزرگ قایقرانی است. آب های آرام1 به دو رشته ی کانو کانادایی و کایاک تقسیم می شود که این دو از نظر قوانین در مسابقات مشترکند.
قایق کانوکانادایی پ، قایق بسیار باریک و بدون سکانی است ورزشکار در آن زانو میزند و تنها به یک سمت پارو میزند. پاروی این رشته یک کفه داشته و در سمت دیگر آن دسته T دارد که قایقران آن را به دست میگیرد.
کایاک نیز قایقی باریک است که هدایت آن به وسیله ی سکان انجام میگیرد و قایقران در آن نشسته و با حرکات دست و کمر پارو می زند.پاروی کایاک از هر دو طررف کفه دارد.
در مسابقات آب های آرام قایقرانان در مسیری مشخص و با علائم ویژه در مسافت های مختلف 1000، 500 و 200 متری مسابه می دهند.
در این رشته مسابقاتی با مسافت های بیشتر از 1000 متر با دو نقطه ی برگشت و دو مسیر مستقیم نیز برگزار می شود. در واقع، هدف از این ورزش پارو زدند در مسافت های تعیین شده با بالاترین سرعت ممکن است.
مسابقات آب های آرام، در برنامه ی المپیک سال 1936 معرفی شدند و تا کنون نیز ادامه داشته اند. آب های آرام خود شامل دوازده مسابقه در المپیک است که به ترتیب عبارت اند از: کایاک یک نفره، کایاک دو نفره، کایاک چهار نفره، کانوی یک نفره و کانوی دو نفره هزار متر و پانصد متر مردان و کایاک یک نفره، کایاک دو نفره و کایاک چهار نفره پانصد متر زنان.
گذشته از المپیک مسابقات قهرمانی جهان فدراسیون جهانی بین المللی هر ساله در رده ی بزرگ سالان و هر دو سال یک بار در رده ی نوجوانان برای مردان و زنان انجام می گیرد.
اسلالوم
اسلالوم نیز دیگر رشته ی قایقرانی المپیکی است.
در اسلالوم مهارت و قدرت ورزشکاران در آب های خروشان از عوامل تعیین کننده در در مسابقات است. در این مسابقه ورزشکار باید سرعت خود را متناسب با دروازه هایی که در مسیر مشخص شده اند تنظیم کند. از این رو برخورد یا از دست دادن یک یا چند دروازه برای ورزشکار جرایمی را دربر دارد. به صورتی که امتیاز منفی این گونه جرایم به زمان ورزشکاران اضافه می شود.
ورزشکار باید مسافت تعیین شده ای را در فاصله ی زمانی مشخص با کمترین زمان ممکن و بون خطا به پایان رسانند. چنان چه ورزشکاران به یک یا هر دو میله ی دروازه برخورد کنند، دو ثانیه و اگر از دروازه ای عبور نکنند 50 ثانیه به تایم آن ها افزوده خواهد شد.
مسیر مسابقات اسلالوم در رود خانه های طبیعی یا مصنوعی و در مسافت های 250 و 600 متر طراحی می شود که قایقران ها باید به هنگام عبور از دروازه ها بر خلاف عقربه های ساعت حرکت کنند. این مسابقات در کایاک یک نفره، کانوی یک نفره و کانوی دو نفره برای مردان و کایاک یک نفره برای زنان برگزار می شود.
نخستین بار اسلالوم در المپیک 1972 مونیخ انجام شد و پس از آن با تاخیری 20 ساله بار دیگر در المپیک جای گرفت و در بارسلونا، آتلانتا، سیدنی، آتن و پکن برگزار شد؛ امید می رود در المپیک های آتی هم تداوم یابد.
آب های خروشان
شیب رودخانه های طبیعی همچنان روشی برای لذت بردن از ارتفاعات تماشایی قایقرانی قلمداد می شود. مسیر این رشته ی ورزشی متفاوت بوده و مجموعه ای از موانع طبیعی را دربر می گیرد.
در حقیقت مسابقات این رشته مهارت های فردی ورزشکار را آزمایش می کند. در این مسابقات رشته ی کایاک یک نفره برای بانوان و آقایان و رشته های کانوی یکنفره و دو نفره فقط برای آقایان برگزار می شود. برای این مسابقات رشته ی کلاسیک و رشته ی سرعت وجود دارد که رشته ی سرعت در دو مسافت 400 و 800 متر انجام می شود و همچنین ورزشکار در رشته ی کلاسیک می بایست حداکثر مسافت را در زمان کمتر از 30 دقیقه بپیمایند. شروع مسابقه ی آب های خروشان همانند اسلاوم به صورت انفرادی است.
نخستین دوره ی مسابقات قهرمانی جهان آب های خروشان، سال 1959 در فرانسه برگزار شد.
کانوپولو
رشته ی کانوپولو همانند فوتبال مهیج و تماشایی است که در آن دو تیم تلاش می کنند تا در میدانی آبی که شباهتی به میدان واتر پولو دارد، توپ را وارد درواره ی یکدیگر کنند.
پیدایش این رشته به دهه ی سی برمیگردد که قایقرانان اروپایی این ورزش را با نشستن در قایق و پرتاب توپ برای یکدیگر به بازیی توپی و جذاب تبدیل کردند.
قایق های کانو پولو دارای 3 متر طول است که از جلو و عقب با موادی محافظ (ضربه گیر) پوشیده شده است.هر تیم کانوپولو، پنج بازیکن دارد که یکی از آن ها دروازه بان است.
ابعاد میدان این رشته، 35 متر طول و 23 متر عرض دارد؛ همچنین دروازه ها نیز 1×5/1 متر می باشد که لبه ی پایینی دروازه ها 2 متر از سطح آب فاصله دارد.
قایقرانی بادبانی
قایقرانی بادبانی رشته ای است بسیار قدیمی و قذمتی دیرینه دارد. به گونه ای که در سال 1520 شخصی به نام فردیناند دماژلان6، در اقیانوس آرام از این نوع قایق استفاده کرده است.
قایق هایی با بادبان 10 متر مربع از سوی فدراسیون جهانی قایقرانی پذیرفته شده و مسابقات جهانی آ ن هر سه سال یک بار برگزار می شود.
تورینگ
رشته ی غیر مسابقه ای اما جذاب تورینگ، امکان گسترده ای را برای شرکت کنندگان فراهم می آورد تا ضمن ماجراجویی بتوانند در امتاد سواحل گردشگری و تفریح کنند.
از مشهور ترین این رشته می توان به جان مک گریگور8، حقوقدان اسکاتلندی اشاره کرد خود به تنهایی این قایق را طراحی کرد.روب روی9 نیز در سال 1865 از قایق تورینگ برای سفر به دور ددنیا استفاده کرد.
دراگون بوت
دراگون بوت یا قایق اژدها، یک ورزش تیمی است و معمولا 22نفر در قایق حاظرند؛ یک نفر درامر یا طبال که با طبل زدن ریتم پارو زنی را بین ورزشکاران یکنواخت می کند، بیست نفر پارو زن که به دو دسته ی 10 نفری چپ و راست تقسیم می شوند؛ یک نفر سکان دار که مسئول هدایت و فرماندهی قایق است.
رشته ی دراگون بوت در المپیک جایی نداشته و از مهمترین مسابقات آن می توان مسابقات بین قاره ای و مسابقات کاپ و تورنومنت جهانی را نامبرد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.